Dagtekst van maandag 5 december 2016

Ontmoediging - een remedie: verrukking over de goddelijke schepping

05/12/2016

Het is voorgekomen dat, in een moment van ontmoediging, kunstenaars (schilders, componisten, dichters, schrijvers van romans en toneelstukken) sommige van hun meesterwerken vernietigen. Het is normaal dat je nooit helemaal tevreden bent over je scheppingen, maar waarom zou je ze dan vernietigen? Zij hebben niet alleen zichzelf kwaad berokkent, maar ook aan de mensheid grote schatten onthouden. De reden van hun daad is, dat ze te zeer op zichzelf gericht waren, op hun problemen, hun angsten, hun kwellingen. Zij wisten niet te ontsnappen aan de beperkingen van hun ego om in contact te komen met alles wat goed en mooi is in de mensen en in de schepping. Alleen deze houding had hen kunnen beschermen en had kunnen voorkomen dat zij hun ontevredenheid op hun werk afreageerden. Net zoals een kunstenaar kan ook een spiritualist perioden van ontmoediging doormaken, want hij gaat een zeer moeilijke weg en kan worden verleid zijn verbintenis te verloochenen. Hoe? Door in verrukking te staan voor de werken en de dienaren van God. Dankzij die verwondering beschermt hij zichzelf tegen het verdriet en de wanhoop, waartoe zijn eigen onvolkomenheden hem kunnen drijven.