Dagtekst van maandag 21 juli 2014

De rots tot dewelke men zich wendt in het voorbijgaan - Alles wat ons omringt leeft

21/07/2014

Alles wat ons omringt leeft, wordt je daar bewust van, geef blij van aandacht voor de planten, de dieren en zelfs de stenen. Als je in de natuur gaat wandelen, en je passeert een rots, stop dan even, streel erover en zeg: ‘Nog even geduld, op een dag word je uit je gevangenschap bevrijd.’ Dan zal hij erkentelijk zijn voor je goede woorden. Want binnenin de rots leeft een wezen, in gevangenschap, dat erop wacht tot de steen in stukken gebroken wordt, zodat het de vrijheid kan terugvinden. De brokstukken van een steen bevinden zich in de beste omstandigheden om te evolueren: ze verworden beetje bij beetje tot stof dat door het plantenrijk kan worden opgenomen. Je kunt ook tegen de rots zeggen: ‘Ik bewonder je weerstand: eeuwenlang sta je daar, blootgesteld aan de regen, vrieskou en extreme hitte, en dat verdraag je zonder klagen. Geef mij een beetje van je weerstand, van je standvastigheid.’ Als je deze oefening vaak met liefde en vertrouwen herhaalt, zal de weerstand, de stabiliteit die rotsen eigen is in jou doordringen en vervolgens zul je in staat zijn deze in je leven zichtbaar te maken.