Dagtekst van zaterdag 9 juli 2011

Gevoel voor het wonderbaarlijke - eigen aan kinderen, dat ze helaas mettertijd verliezen

09/07/2011

Kinderen hebben uit zichzelf de intuïtie dat de wereld om hen heen levend is: de stenen, de planten, de dieren spreken tot hen, en ook zij spreken met hen. Maar als ze de volwassenen vertellen over wat ze zien of horen, voelen ze goed aan dat die hen niet ernstig nemen: ze glimlachen en steken de draak met hen. En ook al spotten ze niet zozeer met hen, uiteindelijk laat hun materialistische houding haar sporen achter op de kinderen, en vanaf dat moment kun je zeggen dat ze echt het meest essentiële voor de rest van hun leven hebben verloren. Ja, het essentiële. Want het is een zeer grote vergissing te denken dat de mens het enige echt levende en intelligente wezen is in een universum dat verstoken is van ziel en taal. Heel de natuur is levend en intelligent, ze wordt bevolkt door ontelbare levende en intelligente wezens – sommige zelfs veel intelligenter dan de mens. En vanaf de dag waarop ze die intelligentie en dat leven beginnen te ontkennen, beginnen verblinding en dood zich in hen te vestigen.