Abonnement
Dagtekstenboek

Een boek om altijd bij zich te houden.
Ontdek er
een dagelijkse bron van inspiratie

"Dagteksten 2025"

Dagteksten 2025
13,90€
Toevoegen

"Kalender 2025"

12 methods to harmonize
11,00€
Toevoegen

Collectie Stani
"Bewegen in het licht"

Bewegen in het licht
17,95€
Toevoegen

Kinderboek
"De verloren prinses"
De verloren prinses
20,00€
Toevoegen
Bestaat ook in harde omslag
25,00€
Toevoegen







Dagtekst van zaterdag 29 november 2014

De natuur of het lichaam van God - zich ermee één voelen verlevendigt en verrijkt ons

Als de mensen hun mening over de natuur bijstellen, zullen ze hun toekomst veranderen! Als ze denken dat zij levend en intelligent is, dat de stenen, de planten, de dieren en de sterren levend en intelligent zijn, zullen zij zelf levendiger en intelligenter worden. De natuur is het lichaam van de Schepper. Daarom doen we er goed aan niet alleen attenter en respectvoller jegens haar te zijn, maar haar ook te benaderen met een gewijd gevoel. In werkelijkheid maakt het voor de natuur niet veel uit hoe de mensen zich ook mogen gedragen, alle aanvallen die zij te verduren krijgt, zijn maar kleine verliezen, kleine kerven in dit immense lichaam, waar we zelfs de grenzen niet van kennen. Maar de mensen zullen eerst zichzelf vernietigen. Wat de natuur betreft, als ze zich eenmaal van die dwazen heeft verlost, neemt ze weer de overhand, want ze slaat zich overal doorheen! Het is dus omwille van de gevolgen van hun gedrag voor henzelf, dat de mensen zich respectvol moeten gedragen ten opzichte van de dieren, de planten, de stenen. Hun bewustzijn zal zich verdiepen en ze zullen zich verrijken met al dit leven dat rondom hen ademt en vibreert. Denk eens aan alle entiteiten die het universum bevolken vanaf de diepten van de aarde tot aan de sterren, en probeer je elke dag één met hen te voelen. Deze eenwording kan alleen tot stand komen door de liefde. Als je van de natuur houdt, kun je haar in je horen spreken, voel je haar in je leven, want jij bent ook een deel van de natuur.

Omraam Mikhael Aivanhov