Dagtekst van dinsdag 18 september 2018

Gebreken - men bevrijdt zich ervan door hen de energie te ontnemen die we hen ooit gaven

18/09/2018

Je weet nog niet goed welke houding je best aanneemt tegenover je gebreken. Hoe groter het gebrek, hoe meer je je bang, vernederd en machteloos voelt, terwijl je integendeel fier zou moeten zijn en je sterk voelen. Je denkt dat ik een grapje maak? Helemaal niet. Denk eens na: wie heeft dat gebrek gevormd? Dat ben jijzelf. Bewust of onbewust heb je het voortgebracht en gevoed, het is de vrucht van jouw verlangens of jouw koppigheid. Een fout of een gebrek is in het begin iets minuscuuls – een gedachte, een gevoel, een negatieve opwelling in jou die je hebt aanvaard en die je hebt gevoed. Geleidelijk is dit gegroeid als een sneeuwbal die je rolt en maar blijft verder rollen, en uiteindelijk is het een berg geworden die je de weg verspert. Hoe groter een gebrek is, hoe meer het een bewijs is van je kracht, want jij bent er de vader van! En als jij het gemaakt hebt tot wat het geworden is, waarom zou je dan niet in staat zijn om het te verzwakken, om het te verkleinen? Je moet de kraan dichtdraaien.