Dagtekst van zondag 31 maart 2013

Graf - van de mens: zijn lagere natuur

31/03/2013

Er staat in de Evangeliën dat drie dagen nadat het lichaam van Jezus van het kruis was genomen en in het graf gelegd, Maria Magdalena, Maria, de moeder van Jacobus en Salomé ontdekten dat de steen, die het graf afsloot was weggerold, en zij gingen de leerlingen vertellen dat Jezus was opgestaan. Maar het is niet de fysieke werkelijkheid van dat feit die het belangrijkst is. Het wezenlijke is de betekenis ervan voor ons innerlijk leven, en het beeld van het zaad helpt ons dit te begrijpen. Het zaad dat in de grond wordt gestopt, splijt in tweeën, en dan sterft het nadat het uit zijn binnenste de levenskiem heeft laten ontspruiten. Het graf is onze lagere natuur waarin we een opening moeten maken om eruit te kunnen komen. Sommigen hebben in het graf een symbool gezien van het fysieke lichaam, en dat is niet helemaal verkeerd, maar in feite is het datgene wat de openbaring van het goddelijk leven, de openbaring van de geest verhindert niet zozeer het fysieke lichaam, maar eerder het fluïdische dekschild, gemaakt van alle verlangens, begeerten en geharrewar van onze lagere natuur. Dat is wat tussen onze geest en het fysieke lichaam staat. Als deze lagere natuur niet voortdurend bezig was allerlei soorten rook en uitwasemingen te scheppen, zou onze geest de volmaakte beheersing over het fysieke lichaam bezitten.