Dagtekst van donderdag 22 september 2011

Ouderdom - verplicht ons tot inkeer

22/09/2011

Naarmate de jaren verstrijken, doet onvermijdelijk het verval bij de mens zijn intrede. Hij kan er niet van winnen, maar hij kan wel het afbraakproces vertragen en vooral leren die periode van de ouderdom te benutten. Als je je kracht en fysieke mogelijkheden verliest, zeg dan tegen jezelf dat het tijd is om andere bezigheden, andere bronnen van vreugde te zoeken. Ongeacht de omstandigheden is er altijd wel iets te doen, en als je verstoken bent van fysieke energie, keer dan tot jezelf in, graaf in je binnenste om de spirituele energie te laten opborrelen die onuitputtelijk is. Als het principe dat de wezens doet groeien en bloeien geen weerstand, geen obstakels zou tegenkomen, zou de mens de weg kwijtraken. Ja, als ouderdom en ziekte er niet waren om grenzen te stellen, hoeveel mensen zouden dan geen monsters worden! Maar eenieder weet dat zijn pad uitkomt op één enkel punt: de dood. Op dat gebied zijn alle mensen gelijk. Allen zijn dus verplicht te buigen, bescheiden te zijn, na te denken, wijzer te worden en, als ze daartoe in staat zijn, de weg te vinden die naar God leidt.